Aşk (Anlatılır mı?)

Belki sana borçluyumdur bu satırları yazmak için ya da hala sana ihanet ettiğim için kendime kızıyorumdur karar veremedim.
Ama hayatıma girip,geleceğe dair planlarımı alt üst ettikten sonra sadece kendini düşündürdüğün içinde biraz kırgınım sana doğrusu.
Sen gidince çok anlamsız kaldım,çok zorlandım.Kendine alıştırdıktan sonra gitmek en büyük ihanet değil mi güzellik ! Her saniyesine kadar planladığı hayatı,ideallarını senin için düşünmeden silmiş birini bu kadar kolay nasıl bıraktın? Senin için uzun uzun mektuplar yazan hatta şiir bile yazmaya çalışan birini bu kadar kolay unutmanı anlamıyorum ve sana hala çok dargınım.(Bunu bilmeliydin!)
Bilmiyorum ayrıldıktan sonra neler yaptığın.Beni düşündün mü o berbat gecelerde,kaç kere mesaj atma krizine girdin,kaç kere keşke yanımda olsaydı diye düşündün,özledin mi beni hiç bilmiyorum.Sende bilmiyorsun benim ne yaşadığımı ve ben sana bunları uzun uzun anlatmak istiyorum.(Keşke yüzüne bakıp anlatabilseydim!) Kolayca anlatılmıyor böyle şeyler ama ben seni her gece özledim,yanımda olmasan bile senin başrolde olduğun hayaller kurdum.(Hatta yazdım hepsini) Beraber kurduklarımız kadar güzel olmasada beğendim ben.(İnsan özlemini dindirecek şeyler aramaz mı böyle gecelerde?) Her gün başladığında fotoğrafına baktım.(Seni özlemek bile güzeldi!) Öyle masumdun ki ! O masumluğunda kaybolmak istedim her sabah,gözlerine bakamamak ne kadar kötüydü bilemezsin melek,fotoğraflarında idare etmek daha berbat ! (Gözlerin olmadan yaşayamam demiş miydim?) Sensiz geçen saatleri hesapladım ben güzellik,saatime baktığımda seni hatırladım ve sensiz akan zamana küfrettim.Biliyor musun ben senleyken o kadar umutluydum ki ! Tanrı’ya bile şükrettim,kalbimi tekrar aşkla doldurdu seni göndererek diye.(Tanrı’ya şükretme sebebim,nerelerdeydin?) Sen gittin.Ben hala şükrediyorum senle karşılaştırdığı için,seni tanıdığım için.(Umarım beni tanıdığın için pişman değilsindir saçlarını özlediğim kadın!) Sen gittikten sonra hiç huzurluda uyuyamadım,sensiz uyanacağım sabahların gecesi ne kadar iyi geçebilirdi ki? (Keşke yanımda uyusaydın,en huzurlu uykularım senleyken olsaydı.) Çoğu zamanda alkolün etkisiyle yarı sarhoş yarı midesi bulanmış halde uyumaya çalıştığım içinde hiç mutlu uyanamadım.(Bana bunları yaşattığın için kızgında değilim sana.) Sen kıskandın mı beni yanında değilken bile? Acaba kimlerle konuştu,kimlere yakın oldu,kimle sevişti ben yokken diye kıskanıp,sinir krizlerine girdin mi? (İtiraf ediyorum seni hala kıskanıyorum melek.) Çok berbat bir his bu,sahiplenemediğin,uzağında olan birini kıskanmak.Sevdiğin halde dokunamamak,görememek kadar berbat.(Sende beni kıskandın hissediyorum ama.)

İnsan özleyince,görmek isteyince hep bir umut besliyormuş biliyor musun? Telefon her çaldığında “acaba o mu arıyor?” diye koşmak ve beklediğin kişinin aramadığını görmek.(Ve bunu salakça bir umutla her seferinde tekrarlamak!) Ayrıca online olduğunu gördüğün halde sana yazmayıp,başkalarıyla mesajlaşmasıda insanı çok üzüyormuş biliyor musun? (Gerçekten anlıyor musun bu duyguları?) Niye gittik birbirimizden.Sevmiyor musun beni?(Ben ne kadar inkar etsemde,başkalarıyla olsamda seni “yıldızlar” kadar seviyorum.) Niye gittik birbirimizden? Buna mantıklı bir cevap bulmadan senden tamamen kopamıyacağım galiba.(Kalbimi senin aşkınla doldurmuşum işte,sen olmadan atmayacağına inanmışım ne büyük aptallık!) Aptallık.Neden mi? Kalbimin her atışında seni tekrar tekrar sayıklarken sen nerdeydin? Ben bu kadar kötüyken niye elimden tutmadın tekrar? Niye her şeye rağmen yanımda olmadın? (Yeminlerinde,sözlerinde hep kandırmak içindi!)

Sana karşı aşkımdan çok kızgınlığımda var.Çünkü karşısındaki insana tıka basa güvenmiş,kalbini aşkınla doldurmuş birine çok büyük ihanet ettin! (Belki aldattın,ama yalanlarda en büyük aldatış değil midir?) Neyse bunlardan bahsetmenin bir gereği yok değil mi? Uzaklardasın,uzaklardayım.Ve geri dönüşü olmayan yollardayız artık.(Keşke o yollara hiç girmeseydin sevgilim) Kaybolduk artık ve ben seni aramak istemiyorum.Biliyorum geçmişinde de kaybolurdum (anlattıkların belki küçük bir kısmıydı geçmişinin) şimdi seni arasam yine kaybolurum.(Tanrı’m ne büyük çaresizlik)

Şimdi ne söylesek boş,sensiz yaşadıklarım,seni hala unutmamış olmam hiçbir şeyi değiştirmez değil mi? Hayat işte,seviyosun,güveniyosun her zorluğa onunla karşı çıkabileceğini düşünüyosun ama ilk zorlukta arkana baktığında kimse yok ! Elini tutarsa dünyanın en güçlü adamı olacağını biliyosun ama o elini hiçbir zaman tutmuyor.(Haksızlık!) Beni belki sevmedin,bunuda hep düşündüm.Başkası için ağlayan,başkasıyla hayaller kurup gerçekten seven biri,ikinci için çok yorgun olmaz mı?(“Seni seviyorum” derkende kandırdın beni!) Ama sana bunlardan dolayı kızgın değilim biliyosun.(Evet bunları söylemeninde bir anlamı yok,kalbimiz paramparçayken!)

Şimdi başka birine “seni seviyorum” dedim sevgilim.(Çok pişmanım,tek sana “seni seviyorum” demek isterdim.) Çok zorda bıraktın beni ama,yoruldum.İnsan çaresiz kalınca başkalarının kurtarmasını bekliyor.(Gelmedin,gelmedin,sen gelmedin!) Çok direndim sensizliğe,yapamadım.Affedebiliir misin beni?

Şimdi başkasıyla hayal kurdum sevgilim.Başkasına “meleğim” dedim.(En çok sana yakışıyordu,senin o masum yüzüne.)

Gelmedin ve bana büyük pişmanlıklar yaşattın.Belkide sana en çok bu yüzden kızgınım.Niye bıraktın beni,niye her gece mesaj atmadın.Gururundan daha mı az sevdin beni? Kırdığın kalbin niye her şeye rağmen yaralarını sarmaya çalışmadın? Sana çok kızgınım meleğim.Beni o aşık olduğum saçından mahrum bıraktın,o güzel ellerini tutup,gözlerine baktığım o günlerden mahrum ettin,yanındayken hızla atan kalbimin şimdi attığını bile hissetmiyorum! Kalbimi çaldın ben! Sevgimi çaldın! Sana çok kızgınım meleğim çok.

Şimdi sana söyleyeceğim o kadar çok şey var ki.Bunları ne zaman gönderiririm sana onu bile bilmiyorum.(Belkide hiç bi zaman okuyamacaksın.Ya da sarhoş olduğum bir gün göndereceğim bilmiyorum.) Bitiriyorum belki başka zaman yine yazarım.Giderken de hep son bir şey söylemek ister misin diye sormanı beklemiştim ama ben cevap veriyorum.(Son cümlem olsun senin için kurulan!)

“Seni herkesten çok sevmiştim,herkesten.”